Dwie strategie początkujących traderów, które zawsze kończą się katastrofą

Uśrednianie i martyngał to strategie zarządzania ryzykiem, które przyciągają uwagę początkujących traderów, ze względu na swoją prostotę i obietnicę unikania strat. Jednak w atrakcyjnym opakowaniu najczęściej kryje się ryzyko wyzerowania rachunku. Dlaczego te powszechnie stosowane narzędzia są tak niebezpieczne?

Uśrednianie strat i martyngał w tradingu, czyli „lepiej zbankrutować, niż przyznać się do błędu”

Uśrednianie polega na stopniowym zwiększaniu pozycji na rynku, kiedy cena podąża w przeciwnym do zakładanego przez nas kierunku (w przypadku pozycji długich – w odpowiedzi na spadki, a w przypadku pozycji krótkich – na wzrosty). Na przykład, jeśli dany inwestor kupił akcje po 100 zł, w przypadku spadku ceny do 90 zł, dokupuje on kolejny pakiet, obniżając średnią cenę do 95 zł, co pozwoli mu szybciej wyjść na plus po odbiciu rynku.

Schemat obrazujący uśrednianie strat.

Martyngał z kolei wywodzi się z teorii prawdopodobieństwa i pierwotnie odnosił się do gry na ruletce. Polegał na podwajaniu stawki po każdej przegranej w zakładach o równym prawdopodobieństwie zysku/straty (w przypadku ruletki – takich, jak obstawianie kolorów czarnego i czerwonego), dzięki czemu przy okazji pierwszej wygranej po serii strat, gracz odrabiał wszystkie stracone pieniądze, a dodatkowo osiągał zysk równy pierwotnej stawce. Ze względu na ograniczenia wprowadzone przez kasyna oraz przede wszystkim – z uwagi na to, że żaden gracz nie dysponował nieograniczonym kapitałem, pozwalającym na podwajanie stawek w nieskończoność, było to jednak założenie jedynie teoretyczne.

Martyngał w tradingu.

W tradingu martyngał oznacza więc podwajanie (lub po prostu zwiększanie) pozycji po każdym nieudanym wejściu z nadzieją na to, że cena w końcu zawróci, odrabiając dotychczasowe straty i generując zysk.

Na przykład – otwieramy pozycję długą wartą 100 zł, jednak cena spada. Dokładamy więc kolejną pozycję, tym razem o wartości 200 zł. A następnie 400, 800 i tak dalej – aż do momentu, w którym trend się odwróci i zaksięgujemy zysk, lub… zbankrutujemy.

Dlaczego unikanie strat jest tak niebezpieczne?

Oba te podejścia do zarządzania ryzykiem wydają się bardzo atrakcyjne z perspektywy osoby początkującej, ponieważ są wygodne z punktu widzenia psychologicznego (człowiek ma naturalną awersję do strat) i nie wymagają nie tylko żadnej zaawansowanej wiedzy o rynku, ale i nawet zarabiającej strategii z przewagą statystyczną. Zarabiać w ten sposób (przez jakiś czas) można nawet kupując/sprzedając aktywa w sposób losowy.

Ważne!

Trzeba pamiętać, że chociaż uśrednianie strat jest wyjątkowo ryzykowne w tradingu krótkoterminowym, potrafi być użyteczne w strategiach inwestycyjnych zakładających regularne kupowanie aktywów. Dzięki systematycznej budowie pozycji w różnych warunkach rynkowych inwestor redukuje wpływ “złego timingu”, co może być użyteczne np. w przypadku długoterminowego inwestowania w akcje Blue-Chip czy ETF-y.

Na pozór wyglądają też rozsądnie, opierając się na prostym założeniu, że żaden trend nie może trwać w nieskończoność i “cena w końcu zawróci do naszego poziomu”. Ze względu na to, że agresywne trendy kierunkowe występują na rynkach relatywnie rzadko, dają też traderowi złudne poczucie kontroli i pozwalają mu unikać tracenia pieniędzy przez długie okresy.