Decyzje Fedu, EBC i Banku Japonii – czego się spodziewać?
Jeśli rzeczywistość pokryje się z prognozami, dzisiaj, FED podniesie stopy procentowe o 25 punktów bazowych do 5.25-5.50% – poziomu najwyższego od 22 lat. Jednocześnie, Jerome Powell powinien zostawić komitetowi otwartą furtkę do kolejnych podwyżek, na wypadek niekorzystnych danych z gospodarki. Obok Fed-u, w tym tygodniu decyzje w sprawie stóp podejmą także Europejski Bank Centralny (czwartek) i Bank of Japan (piątek). Czego powinniśmy spodziewać się po każdym z tych wydarzeń?
Fed – podwyżka o 25 pb niemal pewna
Lipcowe dane dot. inflacji pokazały spadek CPI do poziomów bliskich celu Fed-u, jednak wskaźnik inflacji bazowej, który wyłącza ceny żywności i energii wzrósł w ujęciu miesięcznym o 0.2%, a w skali roku – o 4.8%.
Z uwagi na optymistyczne CPI i konsekwentny spadek inflacji, rynek przewiduje jednak bliski koniec cyklu, a narzędzie FedWatch giełdy CME wskazuje na 99.8% prawdopodobieństwa podniesienia kosztu długu o 25 pb. Teoretycznie, komitet powinien zachować elastyczność i dopuszczać dalsze zacieśnianie, ale część inwestorów po cichu ma nadzieję, że nadchodząca podwyżka będzie tą ostatnią.
O tym wspomina także notatka sporządzona przez Moody’s Investors Service:
Fed zakomunikował chęć dalszych podwyżek w razie potrzeby, ale lipcowa podwyżka może być ostatnią – zgodnie z aktualnymi oczekiwaniami rynku – o ile dane dot. rynku pracy i inflacji z lipca i sierpnia dostarczą dodatkowych dowodów na, że presja płacowa i inflacyjna spadły do poziomów pożądanych przez Fed. […] FOMC, jednakże, utrzyma restrykcyjną politykę pieniężną, w celu dalszego ograniczania popytu i tym samym – inflacji.
Tę optymistyczną hipotezę, której materializacja z pewnością chwilowo pomogłaby rynkowi akcji warto jednak zestawić z wypowiedzią Jerome’a Powella z końca czerwca:
Jeśli spojrzymy na dane z ostatniego kwartału, widzimy silniejszy, niż oczekiwano, wzrost, silniejszy niż oczekiwano rynek pracy i inflacją wyższą od przewidywanej. […] To mówi nam, że chociaż polityka jest restrykcyjna, może nie być wystarczająco restrykcyjna i nie była restrykcyjna wystarczająco długo.
Sytuacja Europejskiego Banku Centralnego przypomina położenie Fedu
W czerwcu, inflacja w Strefie Euro wciąż znajdowała się daleko od celu banku, ale osiągnęła poziom najniższy od stycznia ubiegłego roku – 5.5%, jednakże, wskaźnik inflacji bazowej wciąż trzyma się na wysokim poziomie – 5.4%.
Ponadto, kluczowe postaci EBC podtrzymywały jastrzębi ton, jak Phllip Lane, główny ekonomista EBC, który przestrzegł rynki przed wliczaniem w ceny cięć stóp procentowych w ciągu następnych dwóch lat.
Wykres przedstawia ostatni cykl podwyżek stóp w Strefie Euro. Na ostatnim posiedzeniu, przedstawiciele EBC zakomunikowali, że ich przyszłe decyzje doprowadzą stopę procentową do poziomów na tyle wysokich, by pomogły sprowadzić inflację do celu 2%. Koszt długu w Strefie Euro, po podwyżkach, ma być utrzymany na tychże poziomach “tak długo, jak to będzie konieczne”.
Według danych z Refinitiv, rynek wlicza 99% prawdopodobieństwo kolejnej podwyżki o 25 pb.
Przy pewności co do wysokości podwyżki, najważniejsze będzie więc stanowisko banku w sprawie kształtowania polityki pieniężnej w najbliższej przyszłości – dokładnie tak, jak w przypadku Rezerwy Federalnej. Zdaniem Paula Hollingswortha – ekonomisty BNP Paribas, z uwagi na brak klarowności co do kolejnych kroków EBC, rynek, próbując określić kontekst dla Strefy Euro, będzie starał się “czytać między wierszami” komunikatów banku.
Bank of Japan
Sytuacja Bank of Japan pozostaje unikalna, ponieważ w przeciwieństwie do innych państw rozwiniętych, Kraj Kwitnącej Wiśni historycznie ma poważne kłopoty z deflacją.
Ceny dóbr konsumpcyjnych niewiele zmieniły się tam od wczesnych lat 90’, a inflacja wahała się w zakresie od -1,35% do 2,76%.
CPI i inflacja bazowa w Japonii.
Gospodarka kurczyła się przez trzy dekady a spadek cen zniechęcał obywateli do konsumpcji i inwestowania. Nikt nie widział sensu w wydawaniu pieniędzy już teraz, skoro w niedalekiej przyszłości, te same dobra usługi i inwestycje będą jeszcze tańsze.
Z tego względu, Japonia przez długi czas próbowała pobudzić inflację i w ten sposób, BoJ, jako pierwszy tak duży bank centralny wykorzystał ujemne stopy procentowe oraz zaczął skupować obligacje skarbowe w celu obniżenia ich rentowności.
W ubiegłym roku, Japonia jako jedyne spośród najważniejszych państwa świata, nie zdecydowała się na zaostrzanie polityki pieniężnej i kontynuowała postcovidową stymulację gospodarki. Konsekwencją tej decyzji była deprecjacja jena względem najważniejszych walut na świecie– z naciskiem na dolara, który zyskiwał ze względu na bardzo agresywną politykę Fedu.
Japońskie PKB.
Ostatnie badanie Bloomberga pokazało, że 42 spośród 50 ankietowanych ekonomistów spodziewa się utrzymania obecnej polityki przez BoJ. Niektórzy jednak ostrzegają przed ewentualną niespodzianką.
Ze względu na to, że japoński wzrost gospodarczy w pierwszym kwartale 2023 roku wyniósł 2.7%, a inflacja pozostawała powyżej celu banku centralnego (2%) przez 15 miesięcy, niektórzy spekulanci zaczęli przewidywać korektę polityki pieniężnej. Zmiana stanowiska BoJ poskutkowałyby wzrostem rentowności japońskich obligacji, aprecjacją jena i spadkami indeksu Nikkei.
