Kryzys bankowy i FED: czy rynek znowu nie ma racji? MakroPrzegląd #4/4 Marzec

W ubiegłym tygodniu FED podniósł stopy o 25pb, ale i zmienił narrację, sygnalizując możliwą pauzę ze względu na kryzys bankowy. W języku rynku “pauza” od wielu miesięcy jest jednak synonimem cięć stóp procentowych i w ten sposób, liczy on na rychłe obniżki kosztów długu. Tyle że kryzys jest narzędziem, które ułatwi komitetowi opanowanie inflacji, co sprawia, że inwestorzy znowu mogą być w błędzie.

Rynek może (po raz kolejny) błędnie przewidywać przyszłe decyzje FED-u

Na posiedzeniu, które miało miejsce w ubiegłym tygodniu, FED ponownie podniósł stopy procentowe – tym razem o 25 punktów bazowych. Tym samym, polityka pieniężna w Stanach wywiera dodatkową presję na bilanse banków, które po upadku SVB i przejęciu Credit Suisse, przeżywają falę utraty zaufania inwestorów. Ta, dziewiąta już z rzędu, podwyżka, winduje koszt amerykańskiego długu na poziomy najwyższe od września 2007 roku.

Powodem jest oczywiście szybki spadek siły nabywczej, jednakże FED, obok inflacji, ma przeciwko sobie silny rynek pracy (wg ostatnich danych, liczba wniosków o zasiłek dla bezrobotnych była niższa niż oczekiwano – 191 tysięcy kontra konsensus na poziomie 197 tysięcy) oraz wspomniany kryzys w systemie bankowym.

Wykresy stopy bezrobocia i inflacji bazowej w USA. Według szacunków FED-u, stopa bezrobocia w USA do końca 2023 roku ma wzrosnąć z 3.6% do poziomu 4.5%, co oznacza, że pracę straci ponad milion osób.

Z tego względu, mimo podwyżki, narracja nieco się zmieniła.

Na tyle, że rynek, mniej więcej, dostał to, czego oczekiwał. Lub uznał, że to dostał i po raz kolejny może być w błędzie.

Powell nie sygnalizuje cięć, ale rynek widzi koszt długu na poziomie 4.2%

Z jednej strony, szef FED-u pozwolił sobie na elastyczność, zasygnalizował pauzę oraz dał do zrozumienia, że zdaje sobie sprawę, że trwający kryzys może pomóc zahamować inflację.

Tutaj, opinia Powella częściowo pokrywała się z opinią wiceprezesa EBC – Luisa de Guindosa (EBC podniósł stopy procentowe w Europie o 50pb 16 marca – już po przejęciu Credit Suisse):

„Nasze wrażenie jest takie, że doprowadzą one [banki] do dodatkowego zaostrzenia standardów kredytowych w Strefie Euro. To być może przełoży się na gospodarkę – w postaci niższego wzrostu i niższej inflacji”

Niemniej, Powell mówił też, że bank nie ma w planach cięć stóp procentowych.

Wykres inflacji w Strefie Euro i USA.

W ubiegłym roku rynek pokazał nam jednak, że ma tendencje do wychodzenia przed szereg i nie boi się uznać, że wie lepiej, niż FED. Tak więc i tym razem, mija się z bankiem centralnym w swoich prognozach i przewiduje, że do końca roku, koszt długu spadnie do okolic 4.2%.

Dlaczego?

Ponieważ zakłada, że w obliczu recesji, Powell będzie zmuszony pobiec mu na ratunek. Kłopot w tym, że głównym priorytetem banku cały czas jest 2-procentowa inflacja i jest to cel bardzo odległy. Na tyle odległy, że niektórzy z analityków spodziewali się, że w najbliższym czasie w ogóle nie zostanie osiągnięty. Ewentualna recesja będzie więc czynnikiem, który pomoże bankowi tenże cel osiągnąć i z uwagi na to, wiarygodność scenariusza wycenianego przez rynek może być raczej wątpliwa.

Wbrew Powellowi, inwestorzy wyceniają cięcia stóp procentowych w tym roku. Źródło: Bloomberg

Janet Yellen straszy deponentów

Bardzo ważna była także ta wypowiedź Powella, która odnosiła się do sytuacji klientów amerykańskich banków. Szef FED-u, próbując uspokoić rynek, mówił o “gotowych do użycia” narzędziach ochrony deponentów.

Nie byłoby w tym niczego szczególnie interesującego, gdyby mniej-więcej w tym samym czasie, sekretarz skarbu, Janet Yellen, nie powiedziała, że urzędnicy… nie rozważają rozszerzenia ochrony na wszystkie depozyty.

Dzień później Yellen cofnęła ten komentarz, mówiąc, że organy regulacyjne na pewno podejmą działania w celu ubezpieczenia deponentów, o ile będzie to konieczne.

Kryzys w sektorze dotyka Deutsche Bank

W aktualnej sytuacji, największe ryzyko to tzw. credit crunch, czyli sytuacja, w której udzielanie pożyczek zostanie skrajnie ograniczone i będą one droższe, co w konsekwencji przełoży się na zmniejszenie aktywności gospodarczej i zahamowanie wzrostu.

Małe amerykańskie banki są kluczowe dla tamtejszego systemu ekonomicznego i odpowiadają za 50% kredytów komercyjnych i przemysłowych oraz 45% kredytów konsumenckich.

Ryzyko to dotyczy dzisiaj nie tylko USA, ale i Europy, gdzie po Credit Suisse, kolejną ofiarą strachu o kondycję sektora okazał się Deutsche Bank.

23 marca, akcje DB spadły niemal 15%, ze względu na gwałtowny wzrost jego 5-letnich CDS-ów, czyli swapów ryzyka kredytowego, które skoczyły z poziomu 142 do 173 punktów bazowych.

CDS-y to papiery zabezpieczające obligatariuszy przed bankructwem banku, czyli  rynek, podnosząc koszt ubezpieczenia od bankructwa DB, uznał, że ryzyko tego bankructwa wzrosło.

Powodem był naturalnie strach przed “runem”, czyli utratą wiary w bank i falą wypłat depozytów.

Po tym, jak w podobnej sytuacji znalazł się Credit Suisse, na niewiele zdają się zapewnienia polityków o bezpieczeństwie europejskiego sektora. Tym bardziej że przejęciu szwajcarskiego giganta towarzyszyło kontrowersyjne umorzenie obligacji AT1, o którym mówiliśmy w poprzednim odcinku.

Z drugiej strony, chociaż inwestorzy mają powody, by nie wierzyć w bezpieczeństwo systemu, wyprzedaż akcji DB niekoniecznie musi być uzasadniona.

Jak powiedział dziennikarz finansowy brytyjskiego Guardiana – Nils Pratley:

Nie ma żadnych dowodów na odpływ depozytów z Deutsche Banku, a to było czynnikiem, który przypieczętował los Credit Suisse.

JP Morgan Chase dodał, że między sytuacjami DB a Credit Suisse istnieje spora różnica – niemiecki bank zdołał zakończyć restrukturyzację i odzyskać zaufanie klientów jeszcze przed początkiem kryzysu.

Na ten temat wypowiedział się także kanclerz Niemiec – Olaf Sholz, podkreślając dochodowość DB, a także udaną modernizację i reorganizację prowadzonego przez niego biznesu.

Mimo wszystko, biorąc pod uwagę aktualny kontekst, istnieją małe szanse, że rynek weźmie te komentarze poważnie. W najbliższym czasie wypada o tym pamiętać.

Najważniejsze wydarzenia tego tygodnia

Wtorek – 28.03

Środa – 29.03

Czwartek – 30.03

Piątek – 31.03